Podium

Kleur in de Vlaamse klei. Diversiteit op de planken

Terwijl de Vlaamse cultuurhuizen met verrekijkers speuren naar nieuwe spelers om hun podia te 'ontwitten', zo observeert MO*, nemen jonge stedelingen het interculturele heft in eigen handen.

 

De wederopbouw van De Koe

De Koe is rond met De wederopbouw van het Westen. Drie jaar heeft het Antwerpse trio daarvoor nodig gehad, en – zoals dat gaat met trilogieën – drie voorstellingen. Eerst was het Westen Wit, dan werd het Rood, en nu is het Zwart. Van wederopbouw lijkt dan ook weinig sprake. Alleen valt Zwart lang niet zo zwartgallig uit als je zou verwachten. Hoe het Westen ervoor staat, wordt bij De Koe het antwoord op de vraag: wat vermag kunst nog?

PowerTalks: boost je podiumidee/boost your performance/boostez votre projet de théâtre

Je bent een beginnende maker (theater, dans, comedy, …) met een straf concept voor een voorstelling.  Je bent op zoek naar interessante mensen waarmee je over dat idee kunt praten – professionele gesprekspartners met serieus wat ervaring, een open geest en een brede achtergrondkennis. Liever nog zit je samen met meerdere mensen, zodat je je voorstel kunt aftoetsen aan verschillende perspectieven. 

Zoek niet langer. Stap van 4 tot 8 september 2017 in onze 'PowerTalks' en geef je podiumproject een verdiepende boost.

 

Improviseren met zwaartekracht

Een dubbelgesprek met Anne Teresa De Keersmaeker en Salva Sanchis 
 
‘Het is elke avond anders, en toch is elke avond dezelfde.’ Met hun nieuwe productie A Love Supreme keren Salva Sanchis en Anne Teresa De Keersmaeker terug naar een oude liefde. In 2005 maakten – schreven, improviseerden – ze al een eerste versie van hun gedanste interpretatie van Coltranes meesterwerk ‘A Love Supreme’ (1964). Het basisprincipe is hetzelfde gebleven: vier dansers die elk een van de leden van het Coltranekwartet dansend dubbelt. Ook nu is het onmogelijk te zeggen waar de schrifturen van deze twee erg verschillende gelijkgestemden in elkaar overgaan, waar de choreografie stopt en de improvisatie verder gaat.
 

Spoorzoekers van de toekomst - in gesprek met theatermaker Thomas Bellinck

Bij de première van musical Simple as ABC #2: Keep Calm & Validate, op 10 mei, is theatermaker Thomas Bellinck bijna tien jaar bezig met Steigeisen. Een decennium lang schreef het gezelschap niet zozeer geschiedenis, maar dissecteerde het de geschiedschrijving van het heden. In zijn nieuwe voorstelling gunt Bellinck ons een blik op het morele vacuüm in het getechnologiseerde hart van het Europese ‘migratiemanagement’. Maar eerst wat voorafging: de geschiedenis van een oeuvre over geschiedschrijving.

Geef het publiek zichzelf als schouwspel

De publieke optocht is weer in opmars in de kunsten. Op 20 mei paradeerden op Linkeroever in Antwerpen tientallen groepjes van in totaal honderden Antwerpenaren voor een betalende tribune van nog eens honderden andere Antwerpenaren, als één beeld van de stad. De parade van mannen, vrouwen en diegenen die vanuit de verte op vliegen lijken van theatermaker en beeldend kunstenaar Thomas Verstraeten breekt met een lange geschiedenis van massaspektakels. 

 

Podiumpoëzie: de nieuwe mainstream

Bestaat er nog zoiets als een undergroundbeweging in de literatuur? Jazeker, luidt het quasi eenstemmig, kijk naar fenomenen als slam poetry en spoken word. En toegegeven, er bestaat een heel circuit van gesproken literatuur, tot in de meest obscure cafés. Alleen is die intussen helemaal toegeëigend door het literaire establishment: podiumpoëzie is mainstream geworden. Met die verschuiving van marge naar centrum lijkt trouwens ook de literatuur zelf een andere inzet te krijgen: het ‘ik’ maakt plaats voor een ‘wij’.

 

Quo vadis, NTGent?

NTGent verkeert in woelig water. Ingeperkte subsidies en interne strubbelingen leidden niet alleen tot het vertrek van artistiek leider Johan Simons, maar ook tot een wezenlijke identiteitscrisis. Hoe het schip weer vlot krijgen? Maar vooral: voor welke bestemming dan? Podiumtijdschrift Etcetera en cultuurmagazine rekto:verso vroegen tien uiteenlopende stemmen om het publieke debat aan te zwengelen met een eigen wervend toekomstvoorstel. De rol van het Gentse stadstheater is te belangrijk om ze alleen maar over te laten aan de raad van bestuur... Volg de reeks hier.

 

‘De weg is niet ten einde als het doel ontploft’ (Heiner Müller)

Er staat een groot gebouw in het midden van de stad. Een gebouw bedacht om in te spelen, om in te tonen. Bestaan er voor de mensen veel schonere dingen dan dat? Het zou goed zijn dat de Gentse schouwburg weer een vuurtoren wordt, en niet zozeer een broeinest van de meest uiteenlopende kunstenaars en initiatieven. Dit is dan ook een pleidooi vóór schotten.

 

Ontdek de stad

Een stadstheater verhoudt zich graag tot de canon, maar hoe breed gaat die? Van het NTGent van de toekomst zou je mogen verwachten dat het – als het wil spreken voor en tot de hele stad – een breder spectrum aan verhalen zichtbaar maakt. Tijd voor een inhaalbeweging.

 

Tijd voor nieuwe Gentse geschiedenissen

NTGent verkeert in diepe crisis, interne disputen liggen op straat. Dat levert misschien niet altijd het fraaiste beeld op van de sector, maar op z'n minst maakt het ook publieke discussie mogelijk. Dat is alleen maar toe te juichen. Waar moet het nu heen? Waar ik alvast niet in geloof, is een artiest aan het roer van zo’n groot huis. 

 

NieuwTG: het theater als stad

Het NieuwTG is een groep van Gentse dramastudenten en jonge afgestudeerde theatermakers- en spelers. Na het recente tumult bij het NTGent engageerden wij ons om mee na te denken over de toekomst van het huis. Het plan dat we hier presenteren, is het resultaat van een eerste denk-oefening. Het bouwt voort op traditie, maar stelt tegelijk nieuwe organisatievormen voor. We dromen van een theater dat zich – midden in het centrum – openstelt voor de marge. Een haalbare utopie!

Een huis van drift

Als u mij vraagt naar mijn voorstel voor het NTGent van de toekomst, dan zeg ik: geen huis van spelers, geen huis van de kunsten, geen huis midden in de wereld, maar – en het klinkt wat pathetisch, ik weet het – een huis van noodzaak. Zo droom ik meteen ook de andere stadstheaters: als een plek waar enkel dingen gebeuren die op dit moment, in deze tijd, door al wie er binnen en buiten wandelt, noodzakelijk worden bevonden. 

 

Durven inzetten op durfkapitaal

Het huidige publiek van NTGent is hoofdzakelijk blank en hoger opgeleid. Het weerspiegelt dus niet de stad, wel de eigen parochiale gemeenschap. Op zich is daar niets verkeerds aan, alleen laten we veel kansen liggen om een nieuw en gedeeld verhaal te creëren. Een stadstheater dat de gelaagde stedelijke realiteit tot onderwerp maakt van artistieke creatie, presentatie en publiekswerking, zal resulteren in zowel nieuw en gedurfd artistiek werk, als in een breder, heterogener publiek. Hoe?

 

Niet midden in de wereld, maar aan de rand

NTGent, herschrijf je geschiedenis

De samenleving speelbaar maken

Business as usual is geen optie meer

Een toekomst voor NTGent? Fair practice!

Vooruit (2): klaar voor de hergeboorte?

Vooruit (1): waar liep het de jongste jaren mis?

Leuven Kritiek: de vrucht van tien talenten-recensenten

Tous les mêmes, toutes les mêmes: Anne Teresa De Keersmaeker over haar Così fan tutte

De komedie der geslachten

Vluchtelingen op het podium

Oproep aan toneelstudenten

De berg af

Moeder, waarom zijn wij bang?

La Folia, opstaan na de val

Open brief aan Jan Fabre

Open Letter to Jan Fabre

Een KUS voor de KVS!?

Een etmaal blauw theater

Dans de democratie

Jonge makers in grote huizen: buigen of breken?

Dans in Mons

Vechten tegen de competitie

Zomerfestivals: vrij buiten met theater

De renaissance van revue?

Hoe de hemel trekt

Zegevieren in het fiasco

Vergeet de gids (niet)

Hoe Calimero een kanarie werd

A tale of two houses: theater en school

‘Ik heb een afkeer van volwassenen die in de plaats van kinderen denken’

Van ‘wat dan nog?’ naar ‘wat nu?’

Castellucci: ‘Artistieke vrijheid bestaat niet’

Vechten voor de show

Het kunstwerk dat nooit af is

Zie ze doen! Portretten van diva’s en theatermakers

Een menselijker alternatief voor Europa

Geert Allaert: ‘Ik ben het beu, het hoeft voor mij niet meer’

Werk aan de musicalwinkel

Potten breken in subsidieland

P-project: het publiek in zijn blootje

Schoonheid = vitaliteit

De andere kant van het buitenland

Sarajevo twintig jaar na Sarajevo

Twee maanden reizen door een wijd land

Kroniek van een overlever

Musical op zoek naar onderdak

Festivalitis in de podiumkunsten

De noodzakelijke kitsch van activisme

Het verhaal achter de drie torens

Aan het leven zelf gewaagd

Kleiner, dieper, breder - Een interview met Peter Sellars

To poc or not to poc, that’s the question

Bezet de theaters, geef ze terug aan het volk

Tien lange dagreizen naar de nacht

Tribuna(a)l: theater op zijn paradoxaalst

Assepoester, het onbetamelijk ware verhaal

'Così fan Tutte' op zijn Hanekes

De bruine Jan Decleir

Een fictieve zwarte kunstenares op vrije voeten

Beste Ivo Dimchev

Westen, wake up!

Amakuba: de lichtheid van de ellende

Het lichte pad

Stand-up misery

Zijn West-Vlamingen varkens? Onderzoek naar identiteit in West-Vlaanderen

Theater en diversiteit: geen ijdele hoop

Voorlichting in performance. Interview met Marina Abramović

Signalement: Het toneeldagboek van Eric De Kuyper

LETS think about it

Crisistheater beleeft een hoogconjunctuur

Ceci n’est pas une crise

De komende opstand

Onderwijs volgens kunstenaars - Thomas Bellinck

Theater tussen verstilling en spektakel

De toekomst van sociaal-artistiek: het anker of de enterhaak?

De romantische erflast van de opera

Tableau dansant

Gij zult geen zwakke vrouwen laten zien

Wat theater nodig heeft

Het leven inlijven

Beyoncé danst Rosas danst Rosas

Bericht uit een theaterworkshop

Theaterkunst haal je in de warme winkel

Terug naar het lichaam

Het beeld van het jaar

Vele talen, maar waartoe?

Het Kunstenfestivaldesarts: van het goede te veel

Een noodlottig geschenk: theatermaken in Jenin en Kinshasa

Dirk Pauwels zit met een serieus probleem

Ambacht in circus en visueel theater

Vier acteursportretten: acteren in stijl

Lichaam, ziel en vrije markt

De gemiste gemeenschap

Een bemoedigend soort wanhoop

De tekst van tekstloos theater

Reeks: het Vlaamse cultuurbeleid in Afrika, deel IV - conclusie

Is de onschuld voorbij, komt het vreemde naderbij. De heruitvinding van de etnograaf

Reeks: het Vlaamse cultuurbeleid in Afrika, deel III - Marokko

Biografie van een theatergezelschap

'Big Bang' van Philippe Quesne. Back to nature.

Het werk van Kris Verdonck. De nulgraad van beweging

Held voor één dag. 'Haven 010', theatervoorstelling over hedendaagse migratie

Reeks: het Vlaamse cultuurbeleid in Afrika, deel II - Zuid-Afrika

Het krampachtige theater van Cassiers

Vlaamse theatermakers in Nederland: Joachim Robbrecht

Vlaamse theatermakers in Nederland: Franz Marijnen

Debat: verhoog die (basis)ticketprijs!

'Artistieke samenwerking tussen Congo en België is een utopie'

Staying alive in Butzbach

Reeks: het Vlaamse cultuurbeleid in Afrika, deel I - Congo

50 jaar jong Afrika

Selectie Theaterfestival 2010: de spookachtigheid van de oorlog - 'Irakese geesten’ van Mokhallad Rasem

Goede daden in het heilige land

Grensvervaging. Verkenning van het Franstalige Belgische theater

De Seabra-schaal voor slechte performancekunst, theater en dans

De vorm van de muze. Robert Mapplethorpe & Patti Smith

'Wielerjaar 2009' tussen revue, egotrip en eerbetoon

Triptheater

Het theater van Peter Verhelst

My dream?

Outsider wint cultuurprijs

Selectie Theaterfestival 2010. Peter Gorissen doet zijn ding

Selectie Theaterfestival 2010. We all go down together

De noodzaak van een gebaar

Medea: de apocalyps voorbij

Europa zendt zijn klassiekers uit

Zo oud als het nieuws

De facetogen van Berlin

The best is yet to come

Highschool shootings: (h)aha!

Samson en Freud

Het hoe van de koe

Opera? Rock-'n-Roll!

De eer van de natie?

Nieuwe partituur gezocht

Sociaal-artistieke stemmenkoren

Samson en Gert 20 jaar samen op de moto

Zinnelijk zondig

Zoon van een foute vader

Dansen achter een gordijn

De eer van de natie?

Tekst kwijt?

De eer van de natie?

De koloniale verbeelding van Congo

De blutsen in de American dream

Dansen op het kruispunt van culturen

De eer van de natie?

Kunstschennende heeren

Yes we care!

De eer van de natie?

Vrienden, Romeinen, consumenten

Circustheater

Slachten met een smile

Vergeet die subsidies, denk vrij!

De kracht van ritueel theater

I hate this place, but it's our place

Lachen we ons een breuk?

Voorbij het grote betekenismonster

Cultureel fascisme?

Dansen op een druk kruispunt

Get real!

Theater en religie: zin in verzoening

Het vertrouwde met een wrong eraan. Historiserend theater als 'Oom Toon' in de KVS

Hokus pokus frats

Schrijven naar levend model?

Leve de geinige oorlog

Weten wordt geweten

De noodzaak van eigenheid

Dialoog van woorden en noten

Op grootmoeders wijze?

Gedaan met pleasen, please

Iedereen is het met me eens, maar ik kan niet zeggen wat het is

Zwijgen is zilver, spreken is out

Geen schijn van kunst. Het theater van Christoph Schlingensief

Tussen mond en wonde

Lak durven hebben

Het slachthuis gesloten?

Over Hey Girl! van Romeo Castellucci

Een gruwelijk poppenhuis

Manifest Mefisto for ever

"Culture in my ass!"

Een teken des tijds?

Platonov Nach Perceval

De apologie voorbij

'Ik zou eens Shakespeare willen zien door Shakespeare'

Hans Teeuwen. Hans Teeuwen. We Love You, Hans Teeuwen!

Saturday Night Teaser

Wat met Rechts?

De kracht van het carnavaleske

Mee ne vent naar NTGent

Zijn we niet bezig onszelf overbodig te maken?

De val van de goden

Vrouwen zijn getormenteerde tantes

Trouwen in trainingsbroek

Bloemen noch kransen

Het lof van de priester en de vrouw

In Romes Gouden Avond bloeit theater dood

Dans en vermenigvuldig u!

Een esthetica van het verschil

De macht van de verbeelding van het alibi

Kleine oorlogen en grote stiltes

Van Samson tot Scrooge

Spiel mit mir!

Zingende lichamen

Brand-oefeningen

De bouillabaisse van Jan Lauwers

Schiet op de jonge kunstenaar! Maken of kraken

"Ik ben op zoek naar de kampioenen. De Champions League van het theater".

Theater uit de hoge hoed.

Als de rook om je hoofd is verdwenen...

The Personal is Political (and Critical)

De curieuze poëtica van Buelens Paulina?

Montignaccen op gatenkaas

Bedenkingen bij Quarantaine, Cie de Koe

Over de kritische receptie van een Vlaamse theatervoorstelling in Parijs

Gevecht mé ne zebra

Improvisaties rond een bezeten lijkje

De authentiquairs van 't stad

De stem van het kind in het jeugdtheater

In den beginne was er... de dramaturgie

Weg met het allochtonentheater

Morse op vrijdag

Ontluisterende onechtheid in 'Visitors Only' van Meg Stuart

Outsider wint cultuurprijs