In het editoriaal van het vierde nummer van rekto:verso hield collega-redacteur Wouter Hillaert een pleidooi voor een kunstvisie en -kritiek waarin het maatschappelijk engagement een meer centrale rol mag spelen. Kunst staat immers met beide voeten in de wereld en is dus per definitie politiek. Kunst kan niet alleen esthetiek of amusement zijn. En toch is volgens mij die politieke - of ideologische - invulling als kijker, als lezer, als luisteraar, niet noodzakelijk prioritair. Kunst gaat voor mij over vertellen, delen, over generositeit en verwondering, over raken en geraakt worden. Kunst schuurt en wringt, grijpt naar de strot, hier en nu.