Terwijl u het nieuwe, tweede nummer van rekto:verso in handen heeft, zijn wij nog maar net bekomen van onze redactionele marathon. In samenwerking met het podiumfestival en de Vooruit hebben we eind augustus vierentwintig uur lang het bespreekbureau van het Gentse Kunstencentrum bezet. En terwijl er heroïsche gevechten met de vermoeidheid gevoerd werden, kregen we elk uur het gezelschap van een andere gast. Cultuursocioloog Rudi Laermans gaf het startsein en werd afgelost door mensen als Bart Caron, Pieter De Buysser, Peter Doroshenko en Jos Geysels. Sommige gasten bleven plakken (de nabijheid van de bar had daar zonder twijfel iets mee te maken), een enkeling maakte zowat een halve marathon mee en nog een ander kwam ons om vijf uur 's ochtends verblijden met een aantal bladzijden Spinoza. De kunstkritische rat race werd afgesloten door Tom Lanoye met een prikkelende analyse over de Vlaamse literatuur en haar vermeende identiteit. Lanoye was de luciditeit zelve, op zijn toehoorders was dat woord minder van toepassing.