Jan Ackenhausen

Iedereen is het met me eens, maar ik kan niet zeggen wat het is

Vul het rijtje aan: as van het kwaad, oorlog, terrorisme, dictatuur…. Censuur lijkt het logische vervolg. Je kan geen krant openslaan of er staat wel ergens een artikel in over beperkte meningsvrijheid. Elders ter wereld, natuurlijk. Censuur bestaat enkel binnen een bepaalde politieke sfeer, die niet de onze is. Dacht ik. En met die stellige overtuiging trok ik naar Syrië, de hoogburg van het arabisme, waar ze naar verluidt maar vier internationale (lees: inter-Arabische) romans per jaar publiceren. Gecensureerd bleek vooral mijn eigen blik op die censuur. Censuur heeft vele gezichten.

 

Even op adem komen in Beiroet

Terwijl het Israëlische leger deze zomer Beiroet bestookte met springstof en fosfor, werd het internet gebombardeerd door Libanese weblogs en massamails. De ironische tekeningen van Mazen Kerbaj, de poëtische reflecties van Ritta Baddoura … De oorlog heeft iets getriggerd, en daar probeerde de Libanese kunstgalerij Espace SD in oktober en november uitdrukking aan te geven in de tentoonstelling Nafas Beirut.