Op 30 juni 2016 maakte Vlaams cultuurminister Sven Gatz de verdeling van de structurele subsidies bekend voor de periode 2017-2021. Zoals verwacht werden – zeker binnen pop & rock – enkele pijnlijke beslissingen genomen. De steigerende reacties binnen de sector waren dan ook begrijpelijk. Maar wat betekenen de gemaakte keuzes concreet voor het Vlaamse muzieklandschap?
Commerciële deals tussen media en cultuurhuizen zijn schering en inslag. Daar is natuurlijk niks mis mee, te meer omdat aan beide kanten steevast gehamerd wordt op de strikte scheiding tussen commerciële en redactionele afdelingen. Maar wat met het gefluister in de wandelgangen dat deze package deals niet langer alleen advertenties en spotjes vastleggen, maar ook redactionele aandacht? We gingen niet alleen aan het bellen, maar ook aan het tellen.
Op 20 mei 2015 kondigde media- en cultuurminister Sven Gatz aan dat de aloude FM-radio tegen 2025 uit de ether zal verdwijnen. Drie weken later lijkt de eerste boom – eentje met diepe wortels – alvast gekapt. Bedreigt de bijl die voor FM Brussel is gebruikt, het hele Vlaamse radiolandschap?
Muziek kan er nooit genoeg zijn, zou je denken. Maar als te veel klassieke orkesten samen volume ontwikkelen op te weinig plek, klinkt dat dan nog wel als muziek? In het Vlaamse en Brusselse orkestenlandschap pleiten steeds meer stemmen voor een paar rigoureuze ingrepen. Waar zit de knoop? En wie durft hem door te hakken?
In de vorige vier delen van de onderzoeksreeks ‘Achter de coulissen van Musical van Vlaanderen’, werd spilfiguur Geert Allaert herhaaldelijk het vuur aan de schenen gelegd. Logisch dus dat we het vleesgeworden epicentrum van de grootse Vlaamse musicalstructuur ook zelf aan het woord laten, voor een terugblikkend weerwoord. In de Antwerpse Stadsschouwburg drukt Allaert ons meteen op het hart dat hij wil reageren als persoon, niet als (ex-)vertegenwoordiger van Musical van Vlaanderen.
‘Musical van Vlaanderen betaalt haar medewerkers niet op tijd of gewoon niet’, kopten meerdere kranten medio 2013. Cowboyverhalen van sensatiezoekers of de ongezouten waarheid? Wij contacteerden enkele ex-medewerkers voor een blik achter de schermen. En het duurde niet lang voor enkele (ex-)collega’s ons op eigen houtje bereikten. Ook zij wilden dringend hun ei kwijt over de werkomstandigheden onder Geert Allaert. Die lijken in geen geval op de sprookjes vóór de coulissen.
Hoe verkreeg Musical van Vlaanderen van Geert Allaert zijn opeenvolgende structurele en projectsubsidies, en vooral: wat gebeurde ermee? Niet zozeer Assepoester, wel het project MusicalLabo maakte zijn subsidiebeloften amper waar, zo blijkt.
Geert Allaert zet een stap terug uit Musical van Vlaanderen. Zijn gezelschap krijgt meteen ook een nieuwe naam, Theater Publiek, en zal voortaan geleid worden door Stany Crets. Een déja-vu, zo lijkt het wel. Al vijfentwintig jaar overleeft Allaert door nieuwe structuren op te richten. Even terug naar het begin van zijn musicalcarrière, als opener van de artikelenreeks ‘Achter de coulissen van Musical van Vlaanderen’.
In de gestage uitbouw van het veelvormige musical-bedrijf van Geert Allaert zijn politieke overheden altijd een cruciale rol blijven spelen. In de jaren 2000 verschoof de focus van lokale besturen naar de Vlaamse Gemeenschap. En al raakte het musicalbeleid van cultuurminister Anciaux moeilijk uit de startblokken, toch bleef Allaert een uitstekende neus hebben voor mogelijke subsidies voor zijn commerciële vennootschap, die voort balanceerde op de rand van het faillissement.
Hoewel het (Vlaamse) muziekwezen de jongste jaren een verregaande existentiële crisis heeft doorgemaakt, is er sinds kort een onmiskenbare mentaliteitsverandering merkbaar. Wat ligt er aan de grond van deze schijnbaar spontane vlaag van optimisme? En zal die positieve ingesteldheid ook vruchten afwerpen in de praktijk?