Kontro:Verso

Kunst en activisme

Kunst en activisme: het heeft onderhand iets van een lang getrouwd koppel, met alle uitgekauwde discussies van dien. Dat wil niet zeggen dat er niet meer gepraat moet worden. Kunnen kunst en activisme elkaar nog bevruchten? In een goeie ouwe kontro:verso heropenen cultuurfilosoof Lieven De Cauter en podiumkunstenaar Jacob Wren de debatten. En ze doen dat met stijl: de ene stellig, de andere weifelend. Hun toon is al de helft van het antwoord.

 

Aandacht aandacht

KONTRO
AANDACHT, AANDACHT!

: Bert Van Raemdonck

Red de Boekentoren! Die kernachtige kreet vond ik een tijd geleden in mijn mailbox. Omdat ik weet hoe dringend het gebouw van de Gentse Universiteitsbibliotheek aan renovatie toe is, en omdat ik ooit in die fantastische constructie van Henry Van de Velde fataal mijn hart heb verloren, voelde ik mij aangesproken. Een paar muisklikjes later had ik zonder het goed en wel te beseffen een stem uitgebracht om de Boekentoren in de volgende ronde van de Monumentenstrijd te helpen. Maar daar kreeg ik snel spijt van. Wie zich inzet voor het Goede Doel, houdt daar normaal gezien een Goed Gevoel aan over: aan elke vorm van altruïsme zit een egoïstisch kantje. Waarom voelde ik mij na mijn stem op de Boekentoren dan zo slecht?

Gevangenissen in België

KONTRO
HET LEVEN ZOALS HET ABSOLUUT NIET IS: VOLGENS DE KUNST
OVER DE ON(T)MENSELIJK(T)E FOTO'S VAN LIEVEN NOLLET
: Thibaut Verhoeven

Volgens de begeleidende tekst is de expositie Gevangenissen in België in het Caermersklooster immers het resultaat van een sociaal-artistiek project dat fotograaf Lieven Nollet initieerde en begeleidde in diverse Belgische gevangenissen, met als hoofdbedoeling 'het onmenselijke leed achter de gevangenismuren te tonen'. Om dit mooie ideaal kracht bij te zetten, gaf hij in de maanden die voorafgingen aan de tentoonstelling een workshop fotografie aan de gedetineerden en werd filosoof Richard Anthone uitgenodigd om een aantal conversaties te voeren met de gevangenen over hun leven achter de tralies.

 

Arcade Fire

KONTRO
VANDAAG IN MIJN PLATENKAST, MORGEN OP eBAY
: Jeroen Rombaut

Zes woorden om in te lijsten: Bryan Adams, Céline Dion, Alanis Morissette. Wie neemt het mij dan kwalijk als ik me voorstander verklaar van een Canadees cultureel exportverbod? Als het aan mij ligt, geldt dat ook voor The Arcade Fire. Hun populaire landgenoten zijn makkelijker te negeren, mijd gewoon de Radio Donna's van deze wereld. Helaas is dat voor deze Canadezen niet zo simpel. Ze begeven zich op mijn terrein, dat van de fijne muziek. De Boer Kevin in mij heeft alvast zijn oordeel klaar: 'Van mijn erf, en rap!'

 

Jan De Cock

KONTRO
DANSEN

: Lars Van Kwakkenbos

Twee pubers kruipen in een constructie van Jan de Cock, die vlak voor Tate Modern staat. Ze doen hun best om erin te klauteren en na wat zoeken en klimmen staat één van de twee bovenop de constructie. Hoewel ze nog intact is, is er van haar monumentale schoonheid opeens niks meer over. De puber lacht. Hij heeft gewonnen.

Sin City

KONTRO

Leaving Sin City

: Christophe Van Eecke

Ik ben gisteren uit Sin city opgestapt. In de scènes die ik heb gezien, ben ik onder meer getrakteerd op een flik en een pedofiel die elkaar afknallen, twee kerels die hun kloten naar de verdoemenis geschoten voelen worden, borsten die strak uitgelicht door het beeldscherm tollen, een assortiment dode blondines, een collectie vrouwenhoofden aan een muur, Bruce Willis die aan monologue intérieure doet, een lading gierende achtervolgingen en genoeg donderende geweerschoten om het Dolby Surround System van uw plaatselijk filmhuis voortijdig naar het schroot te helpen. Ik werd er alleen maar mottig van. Niet omdat Sin city zo'n beklemmende film is, maar omdat het hele gedoe spectaculair op mijn zenuwen werkte.

 

De betekenis van het Kunstendecreet voor de toekomst van de sociaal-artistieke praktijk

Na de bekendmaking van de preadviezen voor de subsidies 2006-2009 zat het er begin april bovenarms op in het sociaal-artistieke veld. 'De betrokken adviescommissie had de vastgelegde criteria aan haar laars gelapt' en 'keek enkel maar door een artistieke bril'. Dat werd door sommigen ervaren als 'de doodslag voor alles wat er al die jaren is opgebouwd'. In haar uiteindelijke adviezen in mei verwoordde de commissie meer gefundeerd waarvoor ze stond, maar echte rust kon ze daarmee toch niet brengen. Zeker nu Anciaux zopas (nadat deze teksten geschreven werden) de finale knoop heeft doorgehakt, wordt dé discussie van het najaar: wat betekent het Kunstendecreet voor de toekomst van de sociaal-artistieke praktijk?

 

Subsidies in de podiumkunsten

Johan Vansteenkiste, coördinator van IBK, kreeg officieel en officieus veel tegenwind toen hij een vergelijking maakte tussen de behandeling van de podiumkunsten en de beeldende kunsten door de overheid. Zijn verdict luidde: de kopstukken van de podiumsector zijn er door gezamenlijk lobbywerk in geslaagd om verhoudingsgewijs bijna negen maal meer subsidies te krijgen, bovendien ook nog eens via een snelle procedure. Daarmee wou Vansteenkiste twee punten aankaarten: de nood aan meer netwerking in de sector van de beeldende kunsten, en de stiefmoederlijke behandeling van de beeldende kunsten door de overheid. Is die behandeling wel echt zo stiefmoederlijk, met andere woorden: is het terecht dat de podiumkunsten zoveel meer subsidies krijgen dan de beeldende kunsten?

Johan Vansteenkiste, coördinator van IBK, kreeg officieel en officieus veel tegenwind toen hij een vergelijking maakte tussen de behandeling van de podiumkunsten en de beeldende kunsten door de overheid. Zijn verdict luidde: de kopstukken van de podiumsector zijn er door gezamenlijk lobbywerk in geslaagd om verhoudingsgewijs bijna negen maal meer subsidies te krijgen, bovendien ook nog eens via een snelle procedure. Daarmee wou Vansteenkiste twee punten aankaarten: de nood aan meer netwerking in de sector van de beeldende kunsten, en de stiefmoederlijke behandeling van de beeldende kunsten door de overheid. Is die behandeling wel echt zo stiefmoederlijk, met andere woorden: is het terecht dat de podiumkunsten zoveel meer subsidies krijgen dan de beeldende kunsten?

 

Downloaden is nodig

KONTRO
DOWNLOADEN IS NODIG

: Jurgen De Blonde

Een tweetal jaren terug lanceerde platenmaatschappij BGM samen met Idool 2003 een breed opgezette reclamecampagne. 'Don't steal music', luidde het motto. Platenmaatschappijen pretenderen het voor de muzikant op te nemen, maar denken in de eerste plaats aan zichzelf: wie kopieert, steelt. Niet van de muzikant, maar van zijn platenmaatschappij. En precies die boodschap wilden Brusseleers en co u duidelijk maken. Het gaat immers slecht in de muziekindustrie. De verkoop is niet meer wat ze geweest is en bij alle grote labels worden mensen buiten gekieperd of wordt er gefusioneerd met andere labels - waardoor men ook mensen aan de deur moet zetten.

KONTRO
DOWNLOADEN IS NODIG

: Jurgen De Blonde

Een tweetal jaren terug lanceerde platenmaatschappij BGM samen met Idool 2003 een breed opgezette reclamecampagne. 'Don't steal music', luidde het motto. Platenmaatschappijen pretenderen het voor de muzikant op te nemen, maar denken in de eerste plaats aan zichzelf: wie kopieert, steelt. Niet van de muzikant, maar van zijn platenmaatschappij. En precies die boodschap wilden Brusseleers en co u duidelijk maken. Het gaat immers slecht in de muziekindustrie. De verkoop is niet meer wat ze geweest is en bij alle grote labels worden mensen buiten gekieperd of wordt er gefusioneerd met andere labels - waardoor men ook mensen aan de deur moet zetten.

 

Ongewisse openheid

KONTRO

: Wouter Hillaert
De eerste keer was ergens op Theater Aan Zee. Een jonge actrice sloot haar hoogstpersoonlijke monoloog af met de profetische woorden: 'Tja, ik weet het ook niet goed'. Het is het enige wat ik me van haar ding herinner, zelfs de titel ben ik kwijt. En dat zegt zowat alles. Kunstenaars die het niet weten, en daar op scène hun ding van maken, daar hou je bitter weinig van over. Ik toch….

 

Wayn Traub

KONTRO
HET SPEL VAN TRAUB
: Gérard Violette

Ik leerde het werk van Traub niet zo lang geleden kennen. Toen ik voor de eerste maal een videoregistratie van Maria-Dolores zag, was ik meteen verkocht. Dat we Jean-Baptiste, zijn meest recente voorstelling, hier in Théâtre de la Ville gaan tonen, is dus geen toeval. Je kan het werk van Traub in elk geval niet loskoppelen van zijn persoonlijk artistiek traject waarin originaliteit en engagement sleutelwoorden zijn. Traub is voor mij een origineel artiest met een uitgesproken persoonlijkheid die zijn werk heel erg ausérieux neemt. Traub is een artistieke UFO, een extraterrestrial die zich bewust niks aantrekt van trends. Alleen al dat is een verdienste. Bij de Antwerpse première leek het gros van de toeschouwers zich aanvankelijk geen weg te kunnen banen in het kluwen van Jean-Baptiste. En toch bleef iedereen aan zijn stoel genageld kijken.

 

Stadstheater

KONTRO
STADSTHEATER
: Jaak Van Schoor

l. Het stadstheater is in Vlaanderen een historisch gegeven: het beroepstoneel is er ontstaan (veel later dan in andere delen van de wereld). Dat was het gevolg van de emancipatie van een stedelijke cultuur en mede een resultaat van een democratiseringsproces waarin  de Vlaamse Beweging een belangrijke rol heeft gespeeld. De driehoek Antwerpen-Gent-Brussel is de historische driehoek en het fundament van ons beroepstoneel. Op zichzelf is dat historisch gegeven echter weinig relevant voor wat er nu in die huizen gemaakt wordt. Omdat onze maatschappij én ons theater grondig veranderd is. Maar de stadstheaters vervullen wat dat betreft een soort symbolische functie.

HISK

KONTRO

: Thibaut Verhoeven

Zucht. De Open Atelierdagen die het Hoger Instituut voor Schone Kunsten (HISK) begin mei organiseerde, waren fantastisch. Spic and Span. Het begon al bij de hyperoverzichtelijke begeleidende brochure waarin alle  geselecteerde kunstenaars voor de atelierwerking van dit academiejaar werden aangeprezen. Vergezeld van pasfoto - ze moeten je kop kennen, nietwaar? - en plattegrond van het gebouw, werd de alleswetende incrowdbezoeker bij het handje genomen en behoedzaam langs de diverse artistieke etalages geleid. En, toegegeven, wat er te zien was, was bij momenten écht veelbelovend. En dat was niet enkel te wijten aan de deskundige toelichting die elke artiest - verrassend welbespraakt, net niet in maatpak, en ik vermoed dus tegen zijn natuur - voorzag bij het getoonde. Het jaarlijks wisselend  internationale selectiecomité en de al even gerenommeerde gastdocenten van het HISK hadden dus meer dan hun best gedaan: het pad naar de artistieke roem voor deze toekomstige coryfeeën der jonge hedendaagse kunst is geëffend.  

Terecht?

 

Kunst is kennis

Voor de vijfde kontro:verso vroegen we Klaas Tindemans, docent aan het RITS (EhB), en redactielid Maarten Van Dyck, die zich dagelijks professioneel  op het hobbelige terrein van de wetenschapsfilosofie begeeft, een reflectie te schrijven over het doctoraat in de kunsten. Dit maal dus geen botsende stemmen, maar klinkenede meningen. Eerder wordt dit een denkend aftasten van een nieuwe problematiek die binnenkort aan de orde zal zijn. De kontro:verso-rubriek is er immers niet (altijd) om elkanders ruiten in te gooien, maar brengt relevante en interessante hangijzers in kaart. Rekto:verso hoopt op die manier een bijdrage te leveren tot discussies die de disciplinaire grenzen ver overschrijden.

 

Krant zoekt kunst voor losvaste relatie

Radiozenders

Het statuut en de functie van de theaterauteur

Kalimero's