Dit is een speciaal verjaardagsnummer. Dit is een winnaar van de Vlaamse Cultuurprijs. Dit is een bundeltje ideeën over en voor de toekomst. Rekto:verso is veel in één: een beetje gisteren, heel wat vandaag, en nog meer morgen. Nu al tien jaar, gratis en voor niets. Als jij ons blijft lezen, blijven wij schrijven. Ruilhandel is een schone uitvinding. Merci, auteurs. Merci, minister. Merci, lezer.
It is still the past that dominates our lives. But why? Why are we so bound to it? It is into the future we go, tomorrow is the eventful thing for us. There lies all that remains to be felt by us and our children and all those that are dear to us.
Het nieuwe is het smeer van de toekomst. Maar wat is het nieuwe, in tijden van innovatie?
Het verleden leert dat onverwachtse interactie een sterke motor is. Eén plus één maakt drie, soms.
Voor het jubileumnummer vroegen we enkele kunstenaars naar hun visie op de toekomst en een aantal illustratoren naar hun kijk op de toekomst van rekto:verso.
We vroegen kunstenaars om vooruit te blikken op de toekomst. Hieronder de bijdrage van Mira Sanders.
De wereldbefaamde en toonaangevende socioloog Zygmunt Bauman (1925-2017) is overleden. Hij wou geen valse toekomstprofeet zijn, maar zat niet verlegen om cassante uitspraken over de futiliteit van de Brit Art, de scheef gegroeide machtsverhoudingen en de zware verantwoordelijk-heid die op de schouders van de jongere generaties drukt. In 2013 interviewden we hem over welke toekomstige rol hij zag weggelegd voor de kunst. (10 jan 2017)
We vroegen kunstenaars om vooruit te blikken op de toekomst. Hieronder de bijdrage van Ives Maes.
Als we de huidige ontwikkelingen in de beeldende kunst vooruit durven projecteren, lijkt het tastbare object – en daarmee ook de traditionele functie van musea als verzamelplek – steeds meer aan belang te zullen inboeten. In toenemende mate zoeken kunstenaars hun artistieke materiaal in sociale relaties en politieke situaties. Voor prikkelende antwoorden op de artistieke en maatschappelijke uitdagingen van de eenentwintigste eeuw blijken performances, interventies of processen effectiever dan klei of pigment.
Van Niels Bohr is de uitspraak dat voorspellen bijzonder moeilijk is, vooral waar het de toekomst betreft. Lord Kelvin, een van de belangrijkste Victoriaanse fysici, meende dat het onmogelijk zou zijn ooit een vliegtuig te ontwerpen. Nobelprijswinnaar Albert A. Michelson beweerde, enkele jaren voor Albert Einstein de relativiteitstheorie ontwikkelde, dat de belangrijkste fundamentele wetten en gegevenheden van de natuurkunde allemaal waren ontdekt. Thomas Watson, CEO van IBM, zou gezegd hebben dat er op de wereldmarkt maar plaats is voor vijf computers. De eerste van drie bekende ‘wetten’ die de sciencefictionschrijver Arthur C. Clark opstelde, is dat als een befaamde wetenschapper beweert dat iets mogelijk is, hij vrijwel zeker gelijk heeft, maar dat als die wetenschapper beweert dat iets onmogelijk is, hij zich daarin naar alle waarschijnlijkheid vergist.
We vroegen aan een aantal illustratoren om vooruit te blikken op de toekomst van rekto:verso. Hieronder de bijdrage van Steve Michiels.
We vroegen aan een aantal illustratoren om vooruit te blikken op de toekomst van rekto:verso. Hieronder de bijdrage van Ben Raes.
‘In de toekomst zullen heel wat kunstenaars zichzelf niet meer kunnen onderhouden met kunst alleen. En dat is fantastisch!’ De wereldvermaarde Amerikaanse theaterregisseur Peter Sellars zegt het met een groot optimisme. Alles wat de kunsten meer verbindt met andere bezigheden in deze wereld, vindt hij een stap in de goede richting. ‘Theater moet ophouden over zichzelf te gaan.’
We vroegen kunstenaars om vooruit te blikken op de toekomst. Hieronder de bijdrage van Dirk Zoete.
Wie vandaag nog vol vertrouwen de toekomst tegemoet ziet, lijkt wel wereldvreemd. Steeds andere crises stapelen zich op. Vooruitgangsgeloof maakt plaats voor angst, conservatisme en onverschilligheid. Tegelijk duiken in uiteenlopende sectoren meer en meer initiatieven op die de status quo bekritiseren en druk experimenteren met alternatieven. Ook de kunst springt mee op de trein van die ‘maatschappelijke avant-garde’, met een artistieke strategie die voor kritiek en toekomstverbeelding erg geschikt lijkt: de alsof-strategie.