Drie podiumstoelen en een achterwand. Meer niet. Welja, op de vloer kleven een hoop kruisjes en haakjes in allerlei kleuren tape. Het zijn scènemarkeringen voor de acteurs, ze duiden de plaatsen aan waar ze op bepaalde momenten moeten gaan staan om in beeld te komen. Worden die aanduidingen gewoonlijk zo onopvallend mogelijk gehouden, dan zijn ze hierextreem uitvergroot. Een soort van sporthalgevoel krijg je ervan, in een podiumzaal. De voorstelling is nog niet begonnen, maar in het scènebeeld lees je al de plattegrond van een nog te dansen dans.
Exsimplicity is dit, door Ontroerend Goed. Doel van de voorstelling is expliciet te maken wat in podium normaal impliciet blijft. De hamvraag staat ook al meteen open en bloot in het promoblaadje: "Stel dat een acteur een goochelaar is, en hij legt u zijn trucs uit. Zou u nog geloven in het stuk?