Zonder veel ruchtbaarheid is Dea Loher, de schrijfster van Dieven (KVS en ro theater), uitgegroeid tot een van de sterkhouders van het Duitse toneel. Als geen ander weet ze in haar grootstadstukken figuren van allerlei slag te doen spreken als met één stem, in lichaam en geest getekend door een harde prestatiemaatschappij. Die indirecte weg is misschien wel de meest tastbare vorm om de samenleving op toneel te brengen.
Drie toneelteksten liet de Brit Dennis Kelly dit seizoen los op onze podia. En dan hadden we de komische tv-serie Pulling nog niet gezien. Als u het ons vraagt, is Kelly een dramatisch polsstokspringer: neemt een verre aanloop bij genoegzaam bekende schrijftechnieken, om vervolgens over het boosaardige in-yer-face theatre te wippen. Blind geweld, uptempo scènetjes en rauwe kreten hoeven bij hem niet meer zonodig. Maar als het niet meer op uw smoel is, waar dan wel?