Maatschappelijk relevante kunst, hoe doe je dat? Volstaat het om een paar linkse slogans elegant te verpakken in wat esthetica, of mag er ook een scherper kantje aan zitten? Doorgaans houden we wel van scherpe kantjes. Het gewaagde, gedurfde of bijna obscene is net niet grof, maar toch een beetje, en kan altijd rekenen op applaus. Alleen blijft het wat zure gevoel dat we vooral onszelf feliciterend op de schouder hebben geklopt: weer een rondje superieure ironie voor ruimdenkend links. Maar wat als kunst zich nu eens echt in een moreel wespennest waagde?