Mongolië: een amalgaam van uitgestrekte vlaktes, groen gras, keelklankgezangen en robuuste kinderen die aan de buik van hun galopperende paarden hangen. Meer kan ik me er niet bij voorstellen. Gelukkig bestaan er voor zo'n brave, provinciale nitwit als ik documentairemaaksters als Byambasuren Davaa. De Duits-Mongoolse regisseuse maakte twee pareltjes van documentaire films, de ene al wat doeltreffender dan de andere, waarin ze de kijker heel ongedwongen stukjes Mongolië laat ontdekken. Het is fascinerend hoe ze daarbij feiten en fictie verweeft, hoe ze je meesleept in haar verhaal, maar je uiteindelijk toch de feiten doet herinneren. En dat zonder enig exotisme. Net door haar focus op het alledaagse slaagt Davaa er grandioos in om de authenticiteit van een gemeenschap naar waarde te schatten en te relativeren.
Zoek
