Leven in Londen, en in elke metropool, is leven met tijdgebrek. Voor Mark Fisher, schrijver van Capitalist Realism (2009), heeft dat gebrek onderhand de vorm van een angstdroom aangenomen, waar wij urbane werkmieren allen aan lijden. Hardop fantaseert de Brit over alternatieven: ‘De toekomst van de stad ligt in traagheid.’