Walewein Hance

Animatie in Vlaanderen (1): groeien in de marge

Als prijzen iets zeggen over uitstraling, dan bereikte de Vlaamse animatiefilmsector precies dertig jaar geleden zijn voorlopige hoogtepunt. Toen won Nicole Van Goethem met Een Griekse Tragedie de Oscar voor beste korte animatiefilm. Sindsdien is de sector enorm gegroeid, maar nooit hebben we nog hetzelfde internationale succes geproefd. Hoe dat kan? Daarvoor moeten we even terug naar 1831. En weer terug. 

 

Animatie in Vlaanderen (2): spanning tussen school en sector

De Vlaamse animatieopleidingen zouden hun studenten te weinig voorbereiden op de echte beroepswereld, te sterk zijn gericht op kortfilms, te weinig geschikte lectoren tellen, … Dit is slechts een greep uit wat er over die opleidingen te horen valt in het veld. Maar zijn die commentaren ook gegrond? Frits Standaert, vakhoofd Animatiefilm aan het RITCS, vindt alvast van niet. Studio’s zien enkel hun eigen behoeften en gaan een beetje voorbij aan het maatschappelijke doel van een school.’ De pro's en contra's van de opleidingen.


Animatie in Vlaanderen (3): klopt de rekening?

Een animatiefilm realiseren kost enorm veel geld. Waar vind je dat in Vlaanderen? Er zijn natuurlijk de subsidies van het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF), maar is dat genoeg? ‘Wat wij doen, noemen ze hoeksteenfinanciering’, legt Karla Puttemans van het VAF uit. ‘Het is vaak omdat wij als eerste partij steun bieden, dat er ook andere deuren opengaan.’ Maar over welke deuren hebben we het dan?