Ontelbare pogingen zijn er geweest om de wreedheden van de Holocaust te vatten in films, documentaires, schriftelijke getuigenissen, gesublimeerde poëzie. De Oostenrijkse auteur Heimrad Bäcker, onlangs herontdekt in Europa door de Amerikaanse vertaling van zijn dichtbundel nachschrift, deed het straffer dan wie ook. Hij gebruikte originele nazi-documenten, en drukte ze af als conceptuele poëzie. Gruwel wordt lyriek.
In tegenstelling tot label- en generatiegenoot Daedelus brak de Amerikaanse elektropionier O.S.T. tot vandaag niet door bij een ruimer publiek. Nochtans is het laatste album van die laatste, die eigenlijk Chris Douglas heet, met een beetje meer luisterbereidheid zo uit de onderwereld te tillen. Twee jaar na de release halen we Waetka (2008) nog eens van onder het stof en dat is meteen een aanleiding om de discontinue, weerbarstige wandel - van label tot label, van stad tot stad - van deze niet aflatende en zwaar onderschatte geluidskunstenaar te reconstrueren.