Melle Kromhout

Verzet? Bezet!

Wie had dat nog voor mogelijk gehouden? Anderhalve maand, van 25 februari tot 11 april, bezetten studenten en docenten het Maagdenhuis, de zetel van het College van Bestuur van de Universiteit en de Hogeschool van Amsterdam. Hoe dat ging? Een bezetting is geen plan dat je uitrolt. Het is een gebeurtenis. Het is verzet dat zichzelf aan de grond nagelt, maar daarom niet minder vergankelijk is. En toch is het resultaat niet min gebleken.

 

Op zoek naar het perfecte geluid

Meer dan zes miljoen dollar haalde rockster Neil Young vorig jaar op Kickstarter op voor de ontwikkeling van ‘Pono’, een revolutionaire mobiele drager voor ‘zeer hoge resolutie’-geluidsbestanden. Volgens de ontwikkelaars klinkt muziek met Pono alsof je er in de studio bij zit. Maar is dit echt de volgende stap richting het ‘perfecte geluid’? Of toch een klassiek geval van de nieuwe kleren van de keizer?

Purity Ring: ‘Fineshrine’

Kid A van Radiohead uit 2001 staat nog altijd hoog in mijn lijstje van belangrijkste muzikale momenten in mijn leven. Op dat album slaagde de band er als een van de eerste in een volledig vanzelfsprekend huwelijk te bewerkstelligen tussen conventionele pop-/rockmuziek en experimentele elektronica. Ineens klonk elektronische muziek niet meer futuristisch, koel, ‘postmenselijk’ en door en door technologisch, maar warm, lichamelijk, natuurlijk, weliswaar licht vervreemdend, maar tegelijkertijd ook zeer werelds en aards. De volledige omvang van de digitale revolutie in muziekproductie werd ineens kraakhelder. Zoals de Duitse mediatheoreticus Friedrich Kittler in 1995 stelde in een lezing ter ere van Brian Eno: sinds de introductie van de computer is ‘alles wat klinkt programmeerbaar’ en worden onze sonische mogelijkheden enkel nog begrensd door ons voorstellingsvermogen.

 

De strik van Foucault: cameo's in rockbands

Het gebeurt steeds vaker: muziekbands die een bekende stem met autoriteit laten meezingen op hun nieuwe album. Het verschil van zo’n backing vocal is nochtans zelden met het blote oor te horen. Van een volwaardige samenwerking of duet is meestal geen sprake. Waarom gebeurt het dan?

 

De materiaalkunst van Einstürzende Neubauten

Als er één band is die nooit de voeling met het materiaal heeft verloren, dan is het wel Einstürzende Neubauten (EN). Die Duitse proto-industrial-rockers ruilden het traditionele instrumentarium systematisch in voor staalplaten, schrootafval en bouwmaterialen. Vorig jaar verscheen het vierde deel van hun compilatieserie Strategies Against Architecture (SAA): een overzicht van de jaren 2002 tot 2010, het derde decennium in hun bestaan. SAA IV bevestigt de werkwijze waaraan EN gedurende dertig jaar trouw is gebleven.