Veel hedendaagse literatuur getuigt van een affectieve onthechting, van een afstand tot de eigen ervaring en identiteit. Deze vervreemding leidt tot een gevoel van ontworteling en desoriëntatie: de afwezigheid van enige kracht of richting die de mens ergens grondt – in een lichaam, een intimiteit, een thuis, een idee, een wereld.