In tijden van crisis die om daden van verzet smeken, lijkt de literatuur van alle kunsten het zwakste zusje: alleen maar een wereld van woorden, helaas niets dan woorden. In een vurig pamflet voor de literatuur toont Frans-Willem Korsten hoe ze toch een wapen kan zijn, misschien wel het wapen bij uitstek. Door haar verlangen om ‘alles’ te zeggen, valt ze het kapitalisme dat onze levens corrumpeert immers aan in zijn totalitaire kern. Ze raakt aan alles, zonder het te reduceren. Ze is de bevestiging en ontkenning van wat ons vernietigt.
Zoek
