Sinds de financiële crisis Griekenland in een wurggreep houdt, moet het kunstenveld er trachten te overleven zonder enige vorm van subsidie. Nochtans lijkt het meer dan ooit een rol te willen opnemen in het verbeelden van wat zich in de Griekse maatschappij afspeelt. Niet alleen de onmogelijke sociale situatie vraagt om een emotionele uitlaatklep, er is ook het opkomende neofascisme. ‘In een wereld die verglijdt in cynisme, moeten we als kunstenaars het bewustzijn redden.’