Ervé de Patser

Lessen uit het donker. Makkelijk zat met netwerkman

Onder het mom van ‘cultuur moet je leren drinken zoals bier’, met maten, trekt Netwerkman, alias Ervé De Patser, een jaar lang van vernissage over receptie naar première met een format zo fris als zijn lever: op zoek naar culturo’s in de coulissen, om eens goed mee te lachen en te drinken bij het snuiven van de sfeer. Het moeten niet altijd populaire mediakunstenaars zijn. Tegelijk legt hij graag zijn vinger op plekjes waar het spotlicht normaal niet komt. Hij heeft er een sociale neus voor het kleinste Vlaamse gat te ontsluiten, bij wijze van plastische correctie.

 

Bekentenissen van een eenzame netwerkman

Wie zijn ze, wat doen ze? Onder het mom van 'cultuur moet je leren drinken zoals bier', liefst met maten, trekt Netwerkman, alias Ervé De Patser, een jaar lang van vernissage over receptie naar première met een format zo fris als zijn lever: op zoek naar culturo's in de coulissen, om eens goed mee te lachen en te drinken bij het snuiven van de sfeer. Hij heeft er de neus voor om de plekjes te ontdekken waar het zonlicht anders niet komt, bij wijze van sociale correctie.

Kan iemand het kapitalisme redden? Makkelijk zat, met Netwerkman

Wie zijn ze, wat doen ze? Onder het mom van ‘cultuur moet je leren drinken zoals bier’, liefst met maten, trekt Netwerkman, alias Ervé De Patser, een jaar lang van vernissage over receptie naar première met een format zo fris als zijn lever: op zoek naar culturo’s in de coulissen, om eens kostelijk mee te lachen en te drinken bij het snuiven van de sfeer.

 

'Ich bin ein Indignado'. Makkelijk zat, met Netwerkman

Wie zijn ze, wat doen ze? Onder het mom van 'cultuur moet je leren drinken zoals bier', liefst met maten, trekt Netwerkman, alias Ervé De Patser, een jaar lang van vernissage over receptie naar première met een format zo fris als zijn lever: op zoek naar culturo's in de coulissen, om eens kostelijk mee te drinken en te lachen bij het snuiven van de sfeer. Het moet niet altijd Luc Tuymans zijn. Na afspraak legt Netwerkman graag zijn vinger op een plek waar de spotlights normaal niet komen, als tip. Hij heeft er een neus voor om het kleinste Vlaamse gat te ontsluiten.

In deze aflevering: Roger Rochelieu, sinds kort eerste couponsnijder bij de restbank van Dexia en langetijderg bezet als lobbyist voor Israël, maar in de vele vrije uren eenfervent lezer van Knack, inzonderheid Focus, 'vanwege zijn cultuur'.

 

'We moeten onze cultuur weer opblazen.' Makkelijk zat met Netwerkman

Wie zijn ze, wat doen ze? Geen kat die het weet, en ook niet toevallig! Onder het mom van'cultuur moet je leren drinken zoals bier', maar liefst met maten, trekt Netwerkman, beter bekend als alias van Ervé De Patser, een jaar lang van vernissage over receptie naar première met een format zo fris als zijn lever: op zoek naar culturo's in de coulissen, om eens goed mee te lachen en te drinken. Het moet niet altijd Jan Fabre zijn. Na afspraak legt Netwerkman tevens zijn vinger op een plekje waar de spotlights normaal niet komen, als tip. Voor een goed contact telt de plaats immers.

Netwerkman meets Günter Walraff

Ook ik heb mij recent een tijdje gemist. Maar ik heb een uitleg: ik was onder cuver, met de sterren. Naar het voorbeeld van mijn voorbeeld, het bekende kopstuk Günter Wallraff, die men zeker kent van zijn onherkenbare, erg onthullende vermommingen als Turkse gastarbeider of riooljournalist, ben ik een jaar lang op de boer gaan trekken doorheen die kleine wereld waar iedereen 'ons' kent, inclusief tot in Mekka. Gewapend met mijn ogenschijnlijk ontwapenende, maar penetrerende blik en altijd goedgemutst met een portie gezond verstand, kon ik met succes mijn neus in zaken steken die het daglicht normaal niet zien. Vaak met hallucinerende resultaten. Zo rook ik als eerste onraad in de (overigens positieve) plas van Tom Boonen, volgens de betere bronnen bekend als deknaam van de zwaar ten val gekomen god Francesco del Pantalone, door als persfiguur onder een hoedje te spelen met de inspecteurs van de dopingbrigade die men geregeld ziet vliegen. Exit Boonen, dus - al had ik het niet zo bedoeld, want zodra de plas was uitgelekt in de media, las ik dat het gerecht nu zijn werk zal moeten doen. Men kan dus maar beter oppassen als men eens een lijntje uitwerpt.

 

Pat Donnez als allrounder

In het kader van zijn comeback volgde netwerkman Pat Donnez geruime tijd onder cover. Het leverde een intrigante reportage op over het nachtelijke bestaan van deze frisse poëet. 'Al sla ik jou dood, jij zult niet onthouden/hoe mijn winden klonken.' Terecht verwoord.

 

Redactioneel: Van uw vrienden moet ik het hebben

Ook ik word graag serieus genomen. Net als Patricia de Martelaere. Zij is lelijk in haar gat gebeten door professor Hugo Brems. En terecht. Laatst deed ze zijn boekje open, Altijd weer vogelen die zich innesten werken, een nieuwe geschiedenis van onze naoorlogse Nederlandse literatuur tot op heden. Sindsdien is de term 'naoorlogs' (eindelijk!) niet meer van toepassing.

 

Netwerkman neemt zijn hoed af voor ongerijmd volk met een hoek af

Onlangs zat ik weer luidgekeeld te lachen in het publiek van Morgen beter, een telenovella op Canvas waarin het maatschappelijk debat dagelijks wordt geparodieerd. Echt hilarisch, met vlakke personages maar professionele spelers die van geen ophouden weten. Ik moet steeds vast lachen tot ik echt niet meer kan. Toen ik hier vriendelijk over werd aangesproken door de regisseur zelf, iets wat al die jaren in De zevende dag zelfs niet één keer is gebeurd, scheen mij dat dan ook een mooie aangelegenheid toe om hem eindelijk eens al mijn meningen te geven en bij een fris pintje bier ook spontaan te solliciteren tot een kot in de nacht.