De geschiedenis van de film laat zich graag lezen als een technologische triomftocht. Een opeenvolging van technische doorbraken die ons, het vooruitgangsideaal getrouw, naar de hoogst denkbare vorm van het medium heeft geleid. Maar de Britse regisseur Andrea Arnold draait de klok terug en kiest voor een traditioneel beeldformaat dat is verdwenen in de plooien van de filmgeschiedenis. In haar verfilming van Emily Brontë’s klassieker waait een frisse wind over de Wuthering Heights. Het versuikerde verhaal over de onmogelijke liefde tussen Catherine Earnshaw en haar pleegbroer Heathcliff wordt verrijkt door Arnolds keuze voor schaarste.