‘De kunstenaar’ is voor de cultuursector wat ‘de kiezer’ is voor de politiek. Iedereen verdedigt voortdurend zijn belang, als finaal argument in zowat elke discussie. Wie in naam van de individuele kunstenaar spreekt, heeft altijd gelijk. Maar in feite is het als bij de kiezer: veel geblaat, steeds minder wol. Het draait in onze sector niet langer om de kunstenaar zelf. Behartigen de belangenbehartigers nog wel zijn belang?
Zoek
