Een televisieserie met expliciet educatieve doeleinden, over problemen van jongeren op school en over hun eerste stappen in de volwassenenwereld. Elke aflevering heeft een duidelijk thema en wil lessen meegeven. Zo beschreven klinkt Yizo Yizo als een vreemde kandidaat voor een Vlaams filmfestival, want associëren wij 'educatieve' televisie niet met stoffige, belerende televisie uit de monopolieperiode van de BRT? Is de opvoedende opdracht van de (openbare) omroep hier niet in een verdomhoekje geraakt, ten voordele van amusement waar 'boodschappen' uit den boze zijn? Toch is Yizo Yizo net dat: onbeschaamd educatief, zij het qua vorm, inhoud en toon danig verschillend van de paternalistische schooltelevisie uit het verleden. Bovendien - niet onbelangrijk - is Yizo Yizo Zuid-Afrikaans, en valt de serie enkel te begrijpen vanuit die nationale culturele, politieke en sociale context. De uitgangsvraag van dit artikel is dan ook niet: is dit goede of slechte televisie? Wat me veeleer interesseert, is de culturele specificiteit van Yizo Yizo: hoe is de serie, en de discussie die ze uitlokt, tekenend voor het hedendaagse Zuid-Afrika? Zou een dergelijke serie in Vlaanderen ook kunnen? En wat blijft er over van de oorspronkelijke betekenis van de serie, bekeken vanuit een Vlaams standpunt?
Zoek
