Ik reageer graag, maar ook uit noodzaak, op de bijdrage van Robrecht Vanderbeeken: ‘Stem niet voor de vermarkting van cultuur’. En ik gebruik als titel van mijn stuk ‘graag kleur bekennen a.u.b.’, aangezien ik het schreef met rode wangen van plaatsvervangende schaamte.
Want los van de vraag of een artikel op de site van rekto:verso zich leent voor een expliciet stemadvies voor een partij (in dit geval: de pvda), is het stuk ook gewoon niet goed genoeg. Het aantal kromme redeneringen valt niet te tellen. Omdat ik nooit op de man speel, maar altijd op de inhoud, hierbij vier inhoudelijke voorbeelden van onhoudbare redeneringen.
1. Gent en Antwerpen zijn totaal verschillend
De auteur probeert conclusies te trekken die zowel relevant zijn voor de politieke situatie in Antwerpen als in Gent. Welnu, iedere wetenschapper weet dat je appelen en peren niet met elkaar kunt vergelijken. Als bijvoorbeeld in 2006 het Vlaams Belang ongeveer dubbel (!) zo veel stemmen haalde in Antwerpen als in Gent, dan weet je dat je deze steden niet kan vergelijken. Maar toch is dat net wat de auteur doet. Zo komt de auteur tot de voorspelling dat Antwerpen en Gent kunnen uitmonden in een Nederlandse situatie: een polarisering tussen VVD (bij ons NV-A) en PvdA (bij ons sp.a), die dan daarna gedoemd zijn om samen te werken. Welnu, dat kan kloppen voor Antwerpen, maar is totale flauwekul voor Gent. Burgemeester Termont heeft al gezegd dat hij samenwerking met NV-A niet ziet zitten, dat is ook puur mathematisch niet aan de orde of noodzakelijk.
2. Vertrek van de realiteit in Gent, a.u.b.
Nog zo’n voorbeeld van onnavolgbare retoriek, ik citeer: ‘De Gentse burgemeester Daniël Termont gaf al aan dat hij het liefst opnieuw met de liberalen verder regeert, ongeacht de score van PVDA+. Dat voorspelt een verderzetting van het sociaal-economisch beleid dat we kennen sinds de jaren 1990: de zogenaamde Derde Weg tussen socialisme en liberalisme (…). De kracht van verandering? Veeleer een besparingsbeleid met de welbekende vierschaar: een verdere ontmanteling van de sociale verworvenheden, meer ‘flexibiliteit’ bij de werknemer, een fiscaal gunstbeleid voor het grote kapitaal en de afbouw en vermarkting van alles wat los en vast zit aan de publieke sector.’
Sorry hoor, dit slaat echt nergens op. Om het even op een rijtje te zetten.
1) De pvda+ in Gent profileert zich expliciet als oppositiepartij en wil dus niet mee besturen: hoe kan Termont dan met hen rekening houden wat betreft mogelijke bestuurspartners?
2) Ik kan me niet voorstellen dat de auteur niet weet dat sp.a en Groen in Gent op één lijst naar de kiezer trekken; dat betekent sowieso dat de politieke kaarten in Gent herschud zijn en paars niet wordt verder gezet. En ook het programma van het roodgroene kartel is niet dat van de sp.a van vroeger. Om een onverdachte bron te citeren (De Wereld Morgen 10/10): ‘Ook critici erkennen dat Groen erin geslaagd is om de Gentse sp.a naar links op te schuiven. “Wat op papier staat van het kartel sp.a-Groen oogt werkelijk indrukwekkend. Dat doet menig progressieve Gentenaar zien dat de sp.a in dit kartel naar links is opgeschoven op alle bovenstaande thema’s”, schrijven onderzoeker Pascal Debruyne (UGent), Dominique Willaert van Victoria Deluxe en Lut Vael, coördinator Samenlevingsopbouw Gent in een opiniestuk dat op DeWereldMorgen.be verscheen.’
3) Ik ben zelf grote criticus van de Derde Weg (lees mijn analyses in Sampol, Oikos, …), maar je kan een stedelijke overheid moeilijk verwijten dat ze ‘een fiscaal gunstbeleid voert voor het grote kapitaal’. Laat ons aub het debat zuiver houden en (supra-)nationale bevoegdheden niet verwarren met die van steden en gemeenten. En om het nog scherper te stellen: de N-VA’er Bracke verwijt het paarse bestuur in Gent (dat ik vanuit de oppositie al jaren kritisch bestrijd) dat ze het hoogst aantal ambtenaren hebben van alle steden: op dat vlak heeft paars dus niet echt de ‘derde weg’ gevolgd…
3. Graag alle partijen in het politieke landschap vermelden
In een vervolg van de tekst schrijft de auteur, ik citeer: ‘Een andere stem, die voor een echte ommezwaai pleit, die symbolisch oproept tot een democratisch samenleven waarin het sociale, het culturele en het ecologische ‘voor de verandering’ eens alle aandacht zouden krijgen, is helaas alleen nog in het linkse tot radicaal linkse politieke spectrum terug te vinden.’ Blijkbaar weet de auteur niet dat er een ecologische partij is die cultuur een heel warm (en doordacht) hart toedraagt. Je kan bijvoorbeeld moeilijk naast het boek van Bart Caron kijken: Niet de kers op de taart. En zelf werk ik ook heel actief samen met het culturele middenveld om juist werk te maken van deze radiale transitie waar de auteur voor pleit. Je hoeft niet voor Groen te pleiten, maar in een intellectuele analyse de groene partij weglaten is toch een behoorlijke freudiaanse verspreking.
4. Maak een eerlijke tekstanalyse en citeer niet enkel wat je goed uitkomt
Ook merkwaardig is hoe de auteur een resumé maakt van het spa.-groen programma in Gent, ik citeer opnieuw: ‘Helaas zet ook het programma van sp.a-Groen in Gent die toon. (…) “We hebben ook ruim aandacht voor het economisch potentieel van de creatieve industrie en bieden aan creatieve ondernemers een actieve ondersteuning en een inspirerende context. We stimuleren een betere samenwerking tussen publieke en private sector, zeker op het domein van de beeldende kunsten.” Waar moet dat toe leiden? ‘Creatief met crowdfunding’ biedt misschien wel nuttige alternatieven, maar past tegelijk als gegoten in een beleidsstrategie die de sector meer en meer uitlevert aan de markt.”
Het is vermoeiend strijden tegen zoveel intellectuele oneerlijkheid, maar ik hou vol. Bovenstaand citaat is strategisch geplukt uit een tekst van zes bladzijden vol visie en concrete voorstellen. Waarin juist de autonomie van cultuur en de kunsten wordt benadrukt, alsook de noodzaak van publieke ondersteuning van een brede waaier van cultuurinitiatieven, zowel grote als tal van kleinschalige die van onderuit ontstaan. En in die hele waaier is er inderdaad ook aandacht voor de creatieve industrie. Wat is in feite het probleem, als er naast een door de overheid fors ondersteunde cultuursector, ook creatieve ondernemers cultureel actief zijn? We willen toch geen Sovjet-opvatting van de samenleving propageren, hoop ik?
5. Persoonlijk feit!
De lezer zal het al wel merken, ik ben meer dan behoorlijk verontwaardigd. Da’s dan ook de emotie van waaruit ik maatschappelijk en politiek geëngageerd ben. Maar mijn broek zakte echt af toen ik het volgende las: ‘Wat betekent dat dan, een principieel andere houding inzake cultuurbeleid? Een opmerkelijk voorbeeld biedt het partijprogramma van PVDA+ Gent. Het heeft niets met ‘revolutie’, maar alles met rechtvaardigheid te maken. Dit programma neemt het op voor kleinere instituten die uit de boot dreigen te vallen (Campo) of voor de gewone kunstenaar (het belang van het kunstenaarsstatuut).’
Welnu, ik ben zelf voorzitter van Campo, en weet dus heel goed wat het Vlaamse cultuur- en kunstenbeleid betekent. Campo dreigde dit jaar zijn subsidies gehalveerd te zien op voorstel van de beoordelingscommissie. Van pdva+ heb ik nooit enig signaal of steunbetuiging ontvangen. Van kunstenaars en kunstenorganisaties van over heel de wereld wel, net als van partijen als sp.a en Groen. Zodat Campo dus niet uit de boot hoefde te vallen.
De cultuur- en kunstensector zit vol geëngageerde en verstandige mensen. Daarom vind ik het ook echt niet slim van de auteur om een stemadvies uit te spreken in zijn stuk. Mensen kunnen zich echt wel autonoom een mening vormen, en kunnen daarbij wel geholpen worden door eerlijke en transparante analyses. En dat was het stuk van Robrecht Vanderbeeken niet.
Om te eindigen wil ik bewust een positieve oproep doen. Laat ons elkaar ter linkerzijde asjeblieft niet bekampen vanuit het grote gelijk, en elkaar op deze wijze verzwakken. Eerder wil ik pleiten voor een inhoudelijke uitwisseling, met open vizier, zodat we er allemaal sterker van worden. Want de grote dreiging voor de kunst- en cultuursector komt van de andere zijde.
PS. En voor alle transparantie: ik ben kandidaat voor Groen in Gent op de sp.a-Groen kartellijst, omdat ik de linkerzijde wil versterken in Gent.
^ Terug naar boven
Beste Dirk Holemans, Goed dat
Beste Dirk Holemans,
Goed dat u tussendoor even de moeite neemt om een en ander te nuanceren. Ik beschouw u overigens als een intellectuele vriend. Dat weet u, ik publiceerde onlangs in uw blad, Oikos. Ik dien u dus graag van antwoord. Het zijn spannende dagen, merk ik. U had zich niet aan mijn stuk verwacht blijkbaar, een kritische bedenking uit linkse hoek nog wel, terwijl we toch allemaal tegen N-VA zijn? Ik heb een lang en een kort antwoord. Het korte: u ontwijkt helaas mijn punt. De vermarkting van cultuur. PPS staat als een evidentie in uw programma te blinken, en ik vernam van u per kerende toelichting noch bijsturing. Ik hoop dat we na de verkiezingen dat debat wel kunnen voeren.
Het lange antwoord: uw reactie is stof voor enige bedenkingen. De essentie van uw repliek lijkt mij de vraag: ‘Hoe links is Groen’? Dat is een cruciale vraag, lijkt mij. Enerzijds filtert u datgene uit mijn algemene analyse waar u zich persoonlijk geviseerd zou kunnen voelen, terwijl dat niet altijd zo is. Met sommige van uw bedenkingen ben ik het overigens eens. Anderzijds stel ik vast dat u mijn vrees helemaal niet wegneemt, integendeel zelfs.
De vermarkting van de cultuur is wel degelijk een bedreiging. U zou dat mee moeten bestrijden, bijvoorbeeld in uw partijprogramma. Dat u op mijn centrale punt reageert met een ontwijkende zelfs snoeverige verwijzing naar het Sovjet-tijdperk verbaast mij. Dat Luckas Vander Taelen zich met deze zinledige anti-linkse propaganda profileert, ben ik intussen gewoon. Als dat van u komt, dan lig ik daar bij wijze van spreken wakker van. Wie is nu de stalinist? De 'neomarxist' of de politicus die kritiek van linkse kameraden demagogisch wegblaast?
U roept op om alsjeblief geen verdeeldheid in het linkse kamp te zaaien. Akkoord, maar, permitteer mij een kwinkslag, wie zit er volgens u allemaal wel en niet in uw kamp? Freya van den Bossche? Guy Verhofstadt? Tom De Meester?
U hebt lang de linkse oppositie aangevoerd, met verve, u kent dus het belang van die positie. U hoeft dus ook niet zo verontwaardigd te zijn dat er bepaalde punten in het voordeel van de PVDA pleiten, die partij links van u, en dat mensen dat oppikken. Dat kan u ook als een steun zien. U partij kiest nu voor het kartel met de sp.a, voorafgaand aan de verkiezingen, en werkte er samen een programma mee uit. Daar zijn goede reden voor te geven. Maar ik verwacht van u dat u daar ook de consequenties van draagt en dus enige kanttekeningen kan verdragen. Ik citeer letterlijk uit uw programma, bijvoorbeeld: ‘We stimuleren een betere samenwerking tussen publieke en private sector, zeker op het domein van de beeldende kunsten’ - 'zeker' u kan mij niet verwijten dat dit daar zo staat. Er is nog een en ander in dat programma dat voor discussie vatbaar is, maar daar is hier nu geen plaats voor. Sta mij toe eerst enkele algemene punten te maken voor ik over de vermarkting van de cultuursector begin.
1_In mijn artikel kon u lezen dat de media een, overigens vrij ondemocratische, tweestrijd in de hand werkte tussen sp.a burgemeesters en N-VA uitdagers. Dat is u allicht niet vreemd en dat is in Gent evengoed zo. Hoewel het waarschijnlijk is dat Bracke geen burgemeester wordt noch deelneemt aan het bestuur. Op dat punt hebt u gelijk, dat maakt een verschil met Antwerpen. Een groot verschil zelfs. Dat is de verdienste van Termont, eerder dan het kartel. Ook een beetje die van Bracke, zij het in negatieve zin. Anderzijds is het wel zo dat Termont oproept om niet voor PVDA te stemmen – voor een socialist vind ik dat in ideologisch opzicht onbegrijpelijk. Ik hoop uiteraard van harte dat hij opnieuw burgemeester wordt. Als we de peilingen mogen geloven, hoeven we daar niet voor te vrezen. Termont hoeft dus helemaal niet zo negatief te reageren op het succes van de PVDA.
2_Zelfs al haalt jullie kartel de absolute meerderheid, zelfs dan, zo las ik tot mijn verbazing meermaals in de media, kiest Termont voor een coalitie met de liberalen. Dat heeft eerlijk gezegd wel wat weg van een cordon sanitaire in Gent, tegen uiterst links deze keer? Ik vind het onbegrijpelijk dat net u daar niet op reageert. U, die toch bekend staat als een van de meer linkse boegbeelden van Groen. Dat siert u overigens. Misschien is het goed om alvast voor de verkiezingen eens wat te oefenen om Termont tegen te spreken? Ik zag hem in zowat alle debatten, u niet helaas. Groen is blijkbaar de aanhangwagen van dienst. Met een kartel is er na de verkiezingen niet meer zoveel marge in de onderhandelingen, dan is Open VLD aan zet. Ik ben benieuwd. Waarom voert Groen de strijd niet onafhankelijk trouwens? Uit vrees dat Termont de Cd&v zou binnen halen in plaats van Groen? Zo weinig vertrouwen in de linkse overtuigingen van uw kartelpartner dat het allemaal op voorhand duidelijk moest zijn? Dat belooft wat met de onderhandelingen, eens Open VLD erbij zit. Sp.a heeft de gewoonte nogal meegaand te zijn. Kiezers werden al eens bedot. Door Freya van den Bossche bijvoorbeeld, de stookoliepremie bijvoorbeeld, of door haar papa, de herboren bankier. Hopelijk maakt Termont het verschil. Ik ga er vanuit eigenlijk.
3_Het klopt dat Gent nu al een progressieve stad is, en dat het kartel sp.a-groen dat ongetwijfeld alle eer zal aandoen. De toekomst, met Open VLD erbij, wordt niet paars, maar paars-groen. Zolang we maar niet groen en geel zien, zoals ze zeggen. Ik hoop van harte dat u uw plannen voor een ecologisch Gent kan verwezenlijken, ik woon namelijk in Gent. Maar is een stad of partij links van zodra ze linkser is dan de sp.a Antwerpen? Of van zodra we overal met de fiets geraken? Ik vrees dat ik dat een onbevredigend antwoord vind. Overigens, u verwijt mij dat ik er thema’s uit de nationale politiek bij betrek. Het zijn nu eenmaal glokale verkiezingen, of u dat nu leuk vindt of niet. Dat komt omdat N-VA zich zo profileert – de obsessie met verankering – en de media daar in volgen. Ook in die optiek is de antipathieke houding van sp.a ten aanzien van PVDA opmerkelijk. Het zal de laatste evenwel geen windeieren leggen, beseft u dat?
4_Heb ik appelen met peren vergeleken? Ik beken dat ik bewust het cultuurprogramma van Bart De Wever uit de doeken deed, en niet dat van N-VA Gent, dat overigens heel wat minder aanstootgevend is. Ik deed dat, omdat het programma van Antwerpen dat van Bart De Wever zelf is en ook omdat daar net heel frappante zaken in stonden. Heb ik ongelijk? Maakt mij dat intellectueel oneerlijk? Komt dat verwijt niet wat opvallend snel en is het ook geen zwaktebod? Hoe lang en breed kan een betoog gevoerd worden in een opiniestuk dat alleen online verschijnt, over zo een breed thema dan nog? Ik vermeldde ook het cultuurprogramma van Groen Antwerpen niet waarin, zoals te verwachten was, veel minder de sp.a invloed terug te vinden is. Ik wil niet beweren dat u vooral met ecologie bezig bent, en dus misschien wat te snel in het cultuurprogramma van sp.a Gent bent meegegaan. Maar wat in uw programma staat, is wel tekenend voor een algemene tendens waar de cultuursector zich zorgen over maakt, terecht ook.
5_U citeert uit mijn tekst, het stukje over de symbolische stem waar nood aan zou zijn. In dat citaat lezen we dat die vandaag helaas alleen ‘in de linkse tot radicaal linkse spectrum’ te vinden is. Ik begrijp eerlijk gezegd niet hoe u hier tot de conclusie kan komen dat ik u hier uitsluit. Groen is naar mijn weten een linkse partij. U maakt melding van een Freudiaanse verspreking. Ook dat begrijp ik niet. Tenzij u zich hier verspreekt, en het vraagstuk: ‘Is Groen links en zo ja, wat betekent dit?’ onder uw hersenpan heen-en-weer flitst. Misschien is het u ontgaan, maar ik viseer in die tekst Groen nergens. Ik had nog een en ander te melden over Bart Caron, maar de redactie van Rekto:verso suggereerde om o.a. dit punt ter zijde te laten, omdat de tekst veel te lang was, en regelmatig afweek van het centrale punt.
6_Dit weerwoord is een goede gelegenheid om dat punt toch even te hernemen. Het is immers helemaal niet zo dat het cultuurbeleid met Groen in goede handen is. Ik wees er in mijn besluit al op dat politici met een liefde voor cultuur onvoldoende is. Zij moeten ook een goede cultuurpolitiek voorstaan. Een van de centrale problemen voor de sector – naast de penibele situatie inzake zelfbestuur omdat de zittende politiek de sector in de handen van de markt jaagt – is het mateloze lobbyisme in de beleidscultuur van het cultuurbeleid. Als voorzitter van Campo, een slachtoffer van die lobbycultuur, weet u daar alles van. Voor de lezer: de kleintjes zijn in Gent de dupe van de sp.a privileges aan het Grote Gentse drieluik: SMAK, Vooruit en NTG. Om Les Ballets C de la B dan nog te vergeten, die op een miraculeuze wijze opgepikt werden ondanks hun negatief advies, en bovendien ook nog geschiedenis schreven met de publieke en laag-bij-de-grondse intimidatie van de leden van de danscommissie, omdat die blijkbaar niet spontaan meegingen in de megalomanie van Alain Platel. Maar ik dwaal af. Hoe denkt Groen over die lobbycultuur, die een collectief engagement van de sector in de weg staat? Het zogenaamde Matteüseffect – de grote huizen worden groter – is een direct gevolg van dat lobbywerk. Ook de vorige subsidieronde werd dat weer pijnlijk duidelijk. De kleintjes incasseerden de klappen. Campo bijvoorbeeld. Wie connecties heeft, werd opgevist. Campo, ten dele, bijvoorbeeld. Met één telefoontje uit Parijs, pikte Yves Leterme het folkmuziekcentrum van Dranouter terug op, ondanks het negatief advies. “Gentse cultuurhuizen- en organisaties komen behoorlijk uit deze subsidieronde. Dank@freyabos voor inspanningen achter de schermen #gent.’’, twitterde Jan Roegiers (sp.a). Hoewel de sector nood heeft aan een breed gedragen maatschappelijk en politiek draagvlak (ik schreef er voor de zomer een opinie over in rekto:verso) wordt collectief zelfbestuur tegengewerkt door deze oude ieder-voor-zich beleidscultuur. Bart Caron (Groen) pleit zelfs openlijk voor een officialiseren van de politisering van de eindbeslissingen. Zelfs de grote steden zouden volgens hem hun zegje moeten krijgen bij de structurele subsidies in het kader van het kunstendecreet. U mag binnenkort in een achteraf mee de adviezen van de commissies overrulen, als het van uw collega af hangt. Professor Rudi Laermans – een academische autoriteit wat betreft cultuurbeleid – klaagt dit aan in zijn erg kritische bespreking van Carons boek in De Witte Raaf, en wijst daarbij op het feit dat het zogenaamde ‘primaat van de politiek’ thuis hoort aan de start van een subsidieronde, om beleidslijnen uit te stippelen en duidelijke afspraken te maken inzake budget en procedure. Niet achteraf, onder de vorm van politiek dienstbetoon. Ik geef de link er even bij, voor u mij opnieuw intellectuele oneerlijkheid verwijt: http://www.dewitteraaf.be/artikel/detail/nl/3784
7_ Tot slot, laten we het nog kort even hebben over de privaat-publieke samenwerking, en over de creatieve industrie, die u blijkbaar zo fantastisch vindt dat uw kartel die wil stimuleren. Hou u broek nog even aan. U gaat er vanuit dat de mensen uit de sector wel verstandig genoeg zijn om te oordelen over de partijprogramma’s, dat ze dus echt geen stemadvies nodig hebben. Hoe komt het dan dat ik sinds de publicatie van die tekst voortdurend mails en ‘i likes’ krijg van mensen uit de cultuursector die blij zijn dat er een en ander op een rijtje wordt gezet –geen stemadvies, eerder een vergelijking – en dat het onbegrijpelijk is dat kunst en cultuur als thema amper of niet aan bod zijn gekomen. Ook niet door uw kartel. Ook niet door u, nu. En vooral: dat al die mensen het blijkbaar een kwaal vinden dat zoveel politieke partijen unaniem die privaat-publieke piste als de evidentie zelf naar voor schuiven. Zelfs in hun programma, zoals het uwe, om vliegen mee te vangen, bij wijze van spreken? Men is zich blijkbaar niet bewust van de eigen mindframe: 'op naar de markt'. Niet met PPS bezig zijn, dat zou van conservatisme getuigen. Van arrogantie van de kunstensector, nalatigheid zelfs. Wie weet, straks misschien ook van ‘schuldig verzuim’, in het doorgaans emotionele jargon van uw collega Caron. Buikgevoel dus, geen argumentatie. Maar wie komt er voor de sector op met een principiële houding, niet met een opsomming van feiten waarmee het gevoerde beleid vooral zichzelf op de borst klopt en de hiaten daartussen zo goed als onbehandeld laat? Ook in uw antwoord spreekt u niet over PPS, zoals ik al zei. Daar gaat u aan voorbij. Maar u verwijt mij wel smalend dat ik iets tegen creatieve industrie zou hebben, de Sovjet-burger die ik blijkbaar ben. Is IBBT in Gent bijvoorbeeld goed bezig volgens u? Niet te commercieel op kap van de kunstenaars die meewerken? Zoals mijn studenten die vanaf dat ze daar de deur binnen wandelen een contract moeten ondertekenen waarin ze alle auteursrechten integraal afstaan? U vindt dat normaal? Je weet maar nooit of ze per toeval het nieuwe ‘gezichtsboek’ ontwikkelen, nietwaar? Dat gebeurd allemaal in uw Freiburg tussen de Schelde en de Leie, Dirk Holemans. Niet onbelangrijk om daar op te reageren, toch?
8_En dan hebben we het hier nog niet over de academisering gehad. In een stad met twee grote kunsthogesholen, een grote universiteit en vele hogescholen, die op dat punt ondersteboven worden geschut. Niets mee te maken? Misschien is het u ontgaan? Is dat ook de schuld van Bracke? Of is dat iets voor 2014 en dus volstrekt niet aan de orde nu? De PVDA volgt het wel op. U kan hen dat moeilijk kwalijk nemen. Misschien kunnen jullie dat vanaf nu samen doen? Slow science, zegt u dat iets? Sp.a doet overigens wel een en ander met onderwijs, op nationaal niveau.
9_Ook iets waar u aan voorbij gaat – ik verwijt u geen intellectuele oneerlijkheid – maar op het einde van mijn tekst maak ik een cruciaal punt dat in de reguliere media doorgaans weggefilterd wordt: we zitten in een structurele crisis, het ‘kapitalisme’ draait vast, de mythe van de vrije markt als de grote redder en de oplossing van al onze problemen, is al even doorprikt, onze politici gaan op en neer in de loophole van TINA. Dat is een marxistische kijk op de zaak. Graag had ik u mening, of die van uw partij, daar eens over gehoord. Want dat is wel het onderwerp van onze toekomst, ook die van het milieu.
Kortom, hopelijk mag de linkse oppositie een flinke schrikdraad zijn voor de centrumlinkse aspiraties. Aan u de keuze of u zich hier aangesproken of eerder geviseerd voelt. Ik hoop het eerste. Ook dat is trouwens niet alleen van belang voor de cultuursector. Graag tot binnenkort, na de opstootjes van partijpolitieke verontwaardiging, voor het inhoudelijke debat. Laat nu die broek maar zakken.
Met collegiale groeten, Rob
Beste Rob Hartelijk dank voor
Beste Rob
Hartelijk dank voor je uitvoerig antwoord. Ik heb nu jammer genoeg niet de tijd om op elk punt te antwoorden. Laat ons dat inderdaad eens doen in een publiek debat na de verkiezingen. Want voel ik me aangesproken en helemaal niet geviseerd.
PS Eén puntje kan ik niet laten om toch te reageren: je vraagt of ik 'slow science' ken. Ik kan met plezier positief antwoorden op die vraag! Oikos organiseerde mee de workshop die hierover in de lente op de VUB werd georganiseerd, en vertaalde de basistekst van Isabel Stengers om deze via haar tijdschrift in het Nederlands ter beschikking te stellen. In die zin denk ik dat we in onze basiskritiek op de vermarkting van het hoger onderwijs niet zo ver van elkaar zitten, maar elkaar zeker kunnen versterken.
Beste Dirk Ik ben een fan van
Beste Dirk
Ik ben een fan van Oikos en ook van de leerrijke en noodzakelijke activiteiten die zij organiseren over o.a. slow science. Dat was dus wat plagerig, excuus, het was nog vroeg. Ik kan alleen maar hopen dat de initiatieven van Oikos maximaal hun vertaling vinden in een politiek programma. Keep up the good work!
Los van uw bovenstaande brief weet ik dat ook u de vermarkting van cultuur natuurlijk een groot probleem vindt. Met vertraging volgt nu uw antwoord dat ik had gehoopt genre: ’die vermarkting is een probleem en als ik een mandaat heb, dan doe ik er iets aan, etc.’ Ik wens je veel strijdbaarheid met en binnen uw kartel. Ook al had ik een kartel pvda-Groen een sterker signaal gevonden, en zou ik, alleen al om dat gebaar, zeker op u gestemd hebben. Want zeg nu zelf, Gent verdient dat toch, onverdund roodgroen, of groenrood, als progressiefste stad van trappistenland? Misschien vergis ik mij, en kan Groen nu politiek-technisch meer betekenen. Dat wil ik graag geloven, zolang het maar ‘vooruit’ gaat. Aan u, de volgende 6 jaar, om het mij daar van te overtuigen.
Ik hoop ook dat Groen stopt met dat links-bashen 'Mao, Marx, etc'. Ridicuul gewoon. Zelfs BDW laat die gelegenheid aan zich voorbij gaan, natuurlijk om die discussie niet te moeten voeren. Dan is hij er aan voor de moeite. Onbegrijpelijk dat iedereen dan maar over zijn dieet bezig is, daar wordt hij politiek slapend vet van.
Beetje tragisch dat Dirk
Beetje tragisch dat Dirk Holemans de auteur selectiviteit verwijst maar de minister van Cultuur die Campo heeft opgevist "vergeet". Zie: "Van kunstenaars en kunstenorganisaties van over heel de wereld wel, net als van partijen als sp.a en Groen. Zodat Campo dus niet uit de boot hoefde te vallen." Het is en blijft moeilijk andere politici een bloempje te gooien.
Schauvliege heeft er met haar
Schauvliege heeft er met haar Jokeleaks van de adviezen van de beoordelingscommissies voor gezorgd dat de besparingen uitbleven, dat pleit voor de minister van Cultuur. Zeker zo.
Maar helaas liggen de prioriteiten van Cd&v duidelijk elders: Minister-president Kris Peeters geeft de voorrang aan de betonboeren van het BAM-tracé, de biotech-industrie, Uplace, en de nucleaire industrie. Het project Myhrra met de experimentele kernreactor in Mol kreeg bijvoorbeeld al 1 miljard euro toegeschoven, hoewel de ex-medewerkers van het Studiecentrum voor Kernenergie (SCK) zelf getuigen van het feit dat deze technologie in economisch opzicht een erg onzekere toekomst tegemoet gaat omdat er geen commerciële partners meer te vinden zijn. Dat betekent dat hier 10 maal het cultuurbudget voor de volgende 2 tot 4 jaar besteed werd aan een voorbijgestreefde technologie. We zwijgen dan nog over de gevaren ervan, en de vervuiling die dit ‘experiment’ reeds heeft veroorzaakt.
Beste Marcus: het moet je
Beste Marcus: het moet je toch duidelijk zijn dat de discussie tussen Rob en mij gaat over de rol van de partijen ter linkerzijde. In die zin is er geen tragiek te vermoeden in het feit dat ik de minister van Cultuur niet vermeldde.
En de rol in de redding van
En de rol in de redding van Campo? Was ook 'de linkerzijde'?
Beste Dirk, Beste
Beste Dirk,
Beste Robrecht,
Een interessante discussie die jullie voeren. Ik zou ook wel wat punten kunnen weerleggen in het discours van Dirk Holemans. Ik kijk uit naar het live debat, hou ons op de hoogte zodat we talrijk aanwezig kunnen zijn.
Maar een iets wil ik via deze weg wel rechtzetten. Het betreft slow science, die rechtstreeks voortgekomen is uit de 'patatenactie' in Wetteren, de actie van o.m. het food liberation front. Die actie werd niet alleen door de politie hardhandig aangepakt, ze is daarna ook door alle politieke partijen veroordeeld, ook door Groen,met uitzondering van Bart Staes die hen actief steunt. Dus misschien even de puntjes op de i en ervoor zorgen dat de partij vanaf nu radicaal ingaat tegen de biotech industrie en het verderfelijk discours dat eraan gekoppeld is, waarvan we al lang weten dat het enkel de industrie dient (Monsanto, Bayer, etc).
Wij hopen dan ook dat met het kartel sp.a groen de stad Gent een echt ecologische én linkse koers kan varen, en daar iets ambitieuzer in wordt (ik ga ervan uit dat de stad Gent in de toekomst geen sponser meer is van bijvoorbeeld bvb.de biotech dag, en dat er eens nagedacht wordt over het lichtfestival, om maar twee kleine voorbeeldjes te noemen). Het zal nodig zijn, zeker nu Open VLD het gehoopte telefoontje heeft gekregen en met enkel rechtse partijen in de oppositie.
De gediplomeerde maïsmaffia
De gediplomeerde maïsmaffia in Wetteren?
U vraagt, wij draaien:
http://www.dewereldmorgen.be/blogs/robrecht-vanderbeeken/2012/10/15/docu...
Post new comment